Από το πάρτι στο ποτάμι στο πάρτι στην τάξη

Το Πάρτι στο ποτάμι της Χριστίνας Αποστολίδη (σε εικονογράφηση Σεραφείμ Στρουμπή) ήρθε στην τάξη μας λίγο καιρό πριν για να μιλήσουμε για τους διαφορετικούς τύπους οικογενειών αλλά και για να συναντήσουμε πολλά από τα γράμματα της πρώτης ενότητας του βιβλίου μέσα από μια ιστορία που θα μιλήσει στα παιδιά λιγάκι περισσότερο νομίζω από τον Τάσο το σαλιγκάρι και την Τιτίνα την
κότα του σχολικού εγχειριδίου. Μια ιστορία με αρχή- μέση- τέλος, όπου τη διαβάζαμε σε δόσεις σταματώντας κάθε φορά στα σημεία με αγωνία, δημιουργώντας έτσι μια ανυπομονησία για τη συνέχεια.

Η Φτερωτή, η ηρωίδα του βιβλίου, είναι ένα πλάσμα πολύ τυχερό. Χαμένη στο δάσος βρίσκει τελικά όχι έναν, ούτε δύο αλλά τρεις φροντιστές κι ένα σπίτι με πολλά διαφορετικά δωμάτια, κάθε ένα ταιριαστό για το πλάσμα που ζει σ’ αυτό. Η Φτερωτή βρίσκει μια οικογένεια που την αγαπά και νιώθει μεγάλη χαρά μέχρι τη μέρα που ξεκινά το σχολείο. Εκεί έρχεται αντιμέτωπη με την προκατάληψη τωn γονιών των συμμαθητών της. Μέχρι που οι μπαμπάδες της φτερωτής ενώνουν τις δυνάμεις τους για να θυμίσουν σε όλους πως «κι αν διαφέρουν οι γονείς μας ή διαφέρουμε οι ίδιοι τι πειράζει είμαστε καταπληκτικοί».

Ο τρόπος που προσεγγίζουν οι φροντιστές της Φτερωτής την σχολική κοινότητα είναι η οργάνωση ενός πάρτι. Ακολουθώντας την προτροπή της Χριστίνας (εδώ το λινκ από το πακέτο δραστηριοτητων https://drive.google.com/file/d/1DpN-lDD0oUsvjIw1dsNlsITAmgsLqByO/view), όταν φτάσαμε στο σημείο αυτό σταματήσαμε για να κάνουμε ένα δημοψήφισμα. Εμείς θα πηγαίναμε στο πάρτι; Ναι ή όχι; Ευκαιρία να εξασκηθούμε στη γραφή του όχι που είναι στην πρώτη μας ενότητα της Γλώσσας. Ευκαιρία να δούμε πως τα παιδιά δεν έχουν κανένα
απολύτως πρόβλημα με αυτή τη δομή της οικογένειας. Ομόφωνα ψήφισαν ναι στο πάρτι. Σχεδόν ομόφωνα, μιας και πάντα υπάρχει αυτό το παιδί που θα ψηφίσει όχι μόνο και μόνο επειδή όλα τα υπόλοιπα λένε ναι! Αλλά όταν ήρθε η ώρα της επιχειρηματολογίας τον τσακώσαμε, γιατί φάνηκε πως ήθελε να πάει στο πάρτι. Πώς να μην οργανώσουμε ένα πάρτι στην τάξη μετά από αυτό; Ευκαιρία για εξάσκηση στη δομή της πρόσκλησης, επίσης στόχος μας στην πρώτη ενότητα της Γλώσσας. Καλεσμένη μας η ίδια η Χριστίνα! Ετοιμάσαμε τις ερωτήσεις μας, ώστε να της πάρουμε συνέντευξη, αλλά και μια λίστα με όλα όσα θα έχει το πάρτι!

Εξασκηθήκαμε στην ολική αναγνώριση της λέξης «έχει» μέσα από προτάσεις που έχουν νόημα για την ομάδα, όπως η πρόταση «Το πάρτι μας έχει φαγητό;»

Η μέρα του πάρτι έφτασε. Κάθε παιδί έφερε και κατιτίς διαφορετικό και η βαλίτσα μας γέμισε με καλούδια! Κοίτα να δεις πόσα μαζεύονται όταν ο καθένας και η καθεμιά φέρνει κι από κάτι! Η Χριστίνα ήρθε στην τάξη μας, έλυσε τις απορίες των παιδιών και μοιράστηκε μαζί μας την έμπνευση της ιστορίας αυτής, τον τρόπο που γράφει μια ιστορία αλλά και το ταξίδι της μέχρι να γίνει ένα βιβλίο που θα κρατήσουμε στα χέρια μας.

Μπορεί το πάρτι στην τάξη να ολοκληρώθηκε αλλά όχι και η ενασχόληση μας με την ιστορία. Εξασκηθήκαμε σε γράμματα και λέξεις της ενότητας με αφορμή βασικές λέξεις του βιβλίου.

Πάτησε εδώ για να εξασκηθείς με το γράμμα Π

Επισκεφτήκαμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, όπου τα παιδιά εντόπισαν με ενθουσιασμό τον μπαμπά Δ., τον τελευταίο δεινόσαυρο στη γη! Εκεί ψάξανε απολιθώματα και εξοικειώθηκαν με την εργασία του παλαιοντολόγου. Χάρη στο επάγγελμά του έχουμε τόσες πληροφορίες για τα προϊστορικά ζώα σήμερα!

Μιας και στα εργαστήρια δεξιοτήτων μας ασχοληθήκαμε με τη δομή διαφορετικών οικογενειών το παράδειγμα της Φτερωτής μας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε για την τεκνοθεσία. Παρομοιάζοντας τις ανθρώπινες οικογένειες με αυτές των ζώων αναφερθήκαμε στην ιστορία του κούκου που αφήνει τα αυγά του στις φωλιές άλλων πουλιών κι αυτά τα δέχονται σαν να είναι δικά τους. Μιλήσαμε για τα χελωνάκια που γεννιούνται ορφανά στην άμμο, σαν κάποια παιδιά που μπορεί να γεννηθούν χωρίς μαμά ή μπαμπά. Συναντήσαμε τους λύκους που ζούνε σε αγέλη όπως κάποια παιδιά μεγαλώνουν σε οικογένειες μεγάλες αλλά και τη μαμά καγκουρό που έχει στον μάρσιπο το μικρό της. Η τελευταία μας θύμισε τις πιο μικρές οικογένειες όπου ένα παιδί μπορεί να μεγαλώνει μόνο με τη μαμά ή τον μπαμπά. Κάπως έτσι από τον φαντασιακό κόσμο της Φτερωτής έγινε η μετάβαση στις πραγματικές συνθήκες. Και όλοι μαζί καταλήξαμε πως αυτό που κάνει μια οικογένεια οικογένεια δεν είναι ο αριθμός και το φύλο των μελών της αλλά η αγάπη.

Κάπως έτσι το τραγούδι της Χριστίνας ήρθε στην τάξη μας για να μείνει! https://www.youtube.com/watch?v=H6ORVR04lto
«Ονειρεύομαι έναν κόσμο με αγάπη όπου θα ‘μαστε όλοι αποδεκτοί. Κι αν διαφέρουν οι γονείς μας ή διαφέρουμε οι ίδιοι, τι πειράζει, είμαστε καταπληκτικοί!»

Ακόμη περισσότερες ιδέες για την αξιοποίηση του βιβλίου στη σελίδα της Χριστίνας Αποστολίδη:
https://www.apostolidi.com/search/label/%CE%A0%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B9%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%
AC%CE%BC%CE%B9